خداوند حكيم، هارون را به عنوان وزير و ياور موسي، همراه او مي كند تا دو برادر به انجام امر الهي همت گمارده و دعوت خویش را آغاز كنند. ایشان كوشش فراوان نمودند تا  بتوانند قوم بنى اسرائيل را از مصر بيرون برده و به ارض موعود (سرزمینی که نیاکان و اجداد آنان ، یعنی حضرت ابراهیم و اسحاق در آن زندگی می کردند) برسانند ولى موفق نشدند، زيرا مصريان به بهره كشى از بنى اسرائيل پرداخته بودند. از همین رو پس از بازگشت حضرت موسى عليه السّلام  به مصر ، نزد فرعون رفته و از او خواست تا با خروج بنى اسرائيل از مصر موافقت كند. اما فرعون اجازه نداد. خداوند به عنوان نشانه و آیتی بر حقانیت دعوت موسی عليه السّلام  بلاهائى سخت بر مصريان نازل كرد. تبديل شدن عصاي حضرت موسی عليه السّلام  به اژدها، نور ساطع از دستان ایشان، ايجاد طوفان، مسلط كردن ملخ، شپش، قورباغه و خون بر معاندين، شكافته شدن دريا، نازل كردن منّ (=شيره مخصوص و لذيذ درختان) و سلوي (=مرغان مخصوص شبيه كبوتران)، جوشاندن 12 چشمه از يك سنگ با زدن عصا، زنده كردن مردگان، بلند كردن كوه بالاي سر مردم و ... از جمله آن معجزات و بلایا بودند

بنى اسرائيل به امر خدا از مصر خارج شدند. فرعون به  تعقيب بنى اسرائيل پرداخت . هنگامی که موسى عليه السّلام  و بنى اسرائيل از نيل عبور كردند، چون سپاهيان فرعون خواستند از راهى كه در ميان آب براى موسى و همراهان او باز شده بود عبور نمایند، امواج بهم برآمد و فرعون به همراه لشكريانش غرق شد.  بدين سان بنى اسرائيل مشمول لطف و رحمت خداوند گرديد و از رنج و عذاب رهائى يافت.

آرى ! موسى به اتفاق برادرش سرانجام توانست بنى اسرائيل را از مصر بيرون آورد و از طريق صحراى سينا به طرف درياى احمر و به سوى فلسطين حركت كرد. اما این قوم نجات یافته، از همان ابتدا بنای مخالفت و سرپیچی از فرامین الهی که از جانب حضرت موسی  به آنان ابلاغ می شد را گذاشتند.

 در سوره اعراف ، آيه 138 آمده است كه بنى اسرائيل پس از خروج از دريا و نجات از دست فرعون ، به گروهى بت پرست برخوردند. آنان از حضرت موسى عليه السّلام تقاضا كردند براى ايشان نيز بتى قرار دهد !

هنگامى كه سه ماه از خروج بنى اسرائيل از مصر گذشته بود، حضرت موسى عليه السّلام  مأموريت يافت براى عبادت خداوند به بالاى كوه سينا برود. وى در آنجا دو لوح دريافت كرد كه فرمان هاى خداوند بر آنها نقش بسته بود.

وقتى بنى اسرائيل مشاهده كردند حضرت موسى عليه السّلام در مراجعت از طور سينا تأخير كرد، به تحریک فردی به نام سامری ، گوساله ای زرین ساخته، مشغول عبادت آن شدند. پس از مراجعت موسى به سوى بنى اسرائيل ، هنگامى كه كار زشت آنان را مشاهده كرد، لوحها را بر زمين زد و به مؤ اخذه آنان پرداخت و گوساله را سوزاند و خرد كرد. سپس به امر خدا و به عنوان کیفر گناهشان، دستور داد تا شمشيرهاى خود را برداشته و به مدت نصف روز يكديگر را بكشند. البته در تورات چنین آمده که حضرت هارون عليه السّلام  به درخواست مردم ، بتی برای آنان ساخت و به این گونه موجب خشم موسی عليه السّلامگردید .اما قرآن مجيد ساحت مقدس حضرت هارون را از چنين كار ناروايى پاك دانسته است.  (طه : 90)

قوم بنی اسرائیل به دلیل مخالفت ها و بهانه گیری های پی در پی ، به کیفر الهی ، به مدت  چهل سال در صحرای سینا سرگردان شدند و راه خویش را به سوی کنعان نمی یافتند. در طی این زمان حضرت موسی  وفات یافته و در محلی که اکنون نامعلوم می باشد، در نزدیکی مرز فلسطین به خاک سپرده شدند.